سنجش غلظت فلزات سنگین و ارزیابی درجه آلودگی رسوبات خور هاله و خلیج نایبند و تأثیر آن بر اجتماعات روزنه داران کف زی

مطالعه حاضر پراکنش مکانی جمعیت روزنه داران کف زی را در خلیج نایبند و خور هاله، استان بوشهر واقع در شمال غرب خلیج‌فارس، در طول یک دوره نمونه‌برداری از فروردین‌ماه 1390 لغایت فروردین‌ماه 1391 نشان می‌دهد؛ و همچنین ارتباط بین پراکنش مکانی و تراکم جمعیت روزنه داران کف زی با غلظت چهار فلز سنگین جیوه، کادمیوم، سرب و نیکل و همچنین وضعیت دانه‌بندی رسوبات بررسی گردید. نتایج نشان داد که فراوان‌ترین گونه‌های روزنه دار در منطقه موردمطالعه به ترتیب عبارت‌اند از  Ammonia beccarii، Eponides repandus،. Quinqueloculina spو Elphidium sp. که دو گونه اول با بیشترین فراوانی متعلق به خانواده Rotaliidae هستند. ترکیب جمعیتی روزنه داران کف زی در شش ایستگاه موردبررسی تا حد قابل‌ملاحظه‌ای شبیه به هم بوده به‌گونه‌ای که اختلاف معنی‌داری (P<0.001) در پراکنش گونه‌ها در شش ایستگاه مشاهده نشد. آنالیز BIOENV با ضریب همبستگی 32/0- نشان داد که پراکنش روزنه داران کف زی تحت تأثیر غلظت فلزات سنگین موردبررسی در منطقه قرار ندارد و غلظت این عناصر بسیار پایین‌تر از حدود مجاز استانداردهای بین‌المللی NOAA و ISQG می‌باشد؛ به‌گونه‌ای که درجه آلودگی منطقه موردمطالعه به‌صورت غیر آلوده گزارش گردید.